ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΒΙΝΤΕΟ:

  ΟΡΑΤΟΡΙΟ – ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΠΥΡΟΣ 

ΣΤΟΝ ΚΡΙΟ

του Μichael Robbins

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Η άνοιξη έχει πλέον έλθει, τα λουλούδια ανθίζουν και κανείς μπορεί να διακρίνει την ορμή της αναδυόμενης ζωής. Πίσω από το γλυκό έαρ, την αβρή όψη της φύσης, υπάρχει μια έντονη, τραχιά ορμή ζωτικότητας που επιτρέπει στον σπόρο να ανθίσει, στο λανθάνον και παθητικό να γίνει έκδηλο και ενεργητικό. Αυτήν την δύναμη του σπόρου, που σπάζει το κέλυφος, απελευθερώνει το φύτρο, χαράζοντας το νέο του μονοπάτι ανάμεσα στη γη και τον αέρα, εκπροσωπεί ο Κριός, το πρώτο ζώδιο του Ζωδιακού κύκλου. Ο Κριός σηματοδοτεί την έναρξη του Αστρολογικού Νέου Έτους, και γενικά συμβολίζει την έναρξη, τον εγκαινιασμό νέων κύκλων και νέων αρχών είτε αυτοί είναι κύκλοι εμπειρίας της προσωπικότητας και εξερεύνησης του λαβύρινθου της εκδηλωμένης, μορφικής ζωής, είτε είναι η έναρξη ενός κύκλου πνευματικής αναγέννησης, αναπροσανατολισμού και επιστροφής στον οίκο του Πνευματικού Πατέρα.

Σε αυτό το ζώδιο μπορούμε να αναγνωρίσουμε την πρωτακτινική, ακατανίκητη ώθηση του πρωτοπόρου, του σκαπανέα, αυτού που διαρρηγνύει τα παλιά κελύφη και ανοίγει νέους δρόμους. Με την βοήθεια των ενεργειών του Κριού, διέσχισε ο ζωάνθρωπος την μεγάλη κρίση της ατομικοποίησης, όπου κλήθηκε να εγκαταλείψει την ακαταλόγιστη ορμή της μαζικής, ενστικτώδους συνείδησης και να εισέλθει στις δυσκολίες και νευρώσεις της αυτοσυνείδησης και της ελεύθερης βούλησης. Η σημερινή ανθρωπότητα, με την ώθηση του Κριού, καλείται διανύσει το δρόμο της πνευματικής εξέλιξης που θα την οδηγήσει στο κατώφλι της πρώτης μύησης. 

...

Το Φως στον Κριό: «Το Φως της ίδιας της Ζωής. Είναι ένα αμυδρό σημείο φωτός που βρίσκεται στο κέντρο του κύκλου της εκδήλωσης, αμυδρό και τρεμοσβήνον. Είναι ο “προβολέας του Λόγου, που αναζητά εκείνο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί” για τη θεία έκφραση.  (Αλίκη Μπέιλη, Εσωτερική Αστρολογία, 329)

Απόσπασμα από κείμενο της αδελφής Ε.Σπ.

ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ ΣΟΦΙΑ

  Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2025 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης 

Tο έργο της Μεγάλης Λευκής Στοάς ελέγχεται από τον Σείριο

Η βουδιστική ροή ακολουθεί τη γραμμή του 2.4.6. Έτσι, το άτμα-βούντι γίνεται η μεικτή πραγματικότητα που έρχεται σε πλήρη ανάπτυξη καθώς προχωρά η εξέλιξη. Η ενέργεια του Σείριου παρακάμπτει (για να χρησιμοποιήσουμε μια σύγχρονη λέξη) τη Σαμπάλλα και εστιάζεται στην Ιεραρχία. Η επίδρασή της δεν γίνεται αισθητή παρά μόνο μετά την τρίτη μύηση, αν και οι Δάσκαλοι χρησιμοποιούν αυτή την ενέργεια ενώ εκπαιδεύουν μαθητές για τη δεύτερη, τέταρτη και έκτη μύηση.

Ολόκληρο το έργο της Μεγάλης Λευκής Στοάς ελέγχεται από τον Σείριο. τα Άσραμ υποβάλλονται στην κυκλική εισροή τους. Οι ανώτερες μυήσεις λαμβάνονται υπό τη διέγερσή του Σείριου, γιατί η αρχή του Βούδι, της αγνής αγάπης (δηλαδή, της αγάπης-σοφίας) πρέπει να είναι ενεργή στην καρδιά κάθε μυημένου πριν από τη μύηση της μεγάλης απόφασης. Επομένως, μόνο οι μυημένοι της πέμπτης, έκτης και ανώτερης μύησης μπορούν να εργαστούν συνειδητά με την ισχυρή βουδιστική «ζωντάνια» που διαπερνά όλα τα Άσραμ, αν και δεν αναγνωρίζεται από τον μέσο μαθητή.

Αυτή η επιρροή του Σείριου δεν αναγνωρίστηκε και λίγα από αυτά επικεντρώθηκαν οριστικά στην Ιεραρχία, μέχρι που ήρθε ο Χριστός και αποκάλυψε την αγάπη του Θεού στην ανθρωπότητα. Είναι η κατ' εξοχήν έκφραση μιας μύησης του Σείριου, και είναι σε εκείνη την υψηλή θέση που τελικά θα πάει - ανεξάρτητα από τα καθήκοντα ή τις ιεραρχικές υποχρεώσεις που μπορεί να Τον οδηγήσουν αλλού μεταξύ εκείνης της εποχής και τώρα.

Οι παραπάνω κάπως ασυσχέτιστες πληροφορίες θα σας δώσουν μια γενική ιδέα της σημαντικής σύνδεσης μεταξύ του ασήμαντου μικρού πλανήτη μας και αυτής της τεράστιας έκφρασης της θεότητας, της Ζωής που εκδηλώνεται μέσω του Σείριου. Είναι μια έκφραση που είναι οργανωμένη και ζωτική πέρα από οτιδήποτε μπορεί να οραματιστεί ο άνθρωπος και η οποία είναι ελεύθερη σε εντελώς απεριόριστο βαθμό, και πάλι πέρα από τη δύναμη του ανθρώπου να κατανοήσει. Η αρχή της ελευθερίας είναι μια επεκτατική ενέργεια που μπορεί να διαπεράσει την ουσία με μοναδικό τρόπο. Αυτή η θεϊκή αρχή αντιπροσωπεύει μια όψη της επιρροής που ασκεί ο Σείριος στο ηλιακό μας σύστημα και ιδιαίτερα στον πλανήτη μας.

 (Aκτίνες και Μυήσεις, σσ. 415-6).

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 

   «ΗΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ,

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,

ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ 

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

Κυριακή 6 Μαρτίου 2025

 Κείμενο που διαμοιράστηκε 

  

Στάδια στην Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας  

 

    (Α.Α.Μπέιλη, «Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας», σσ. 546-551

 [συνέχεια από προηγούμενο])

 

 Επίκεινται μεγάλα και συνταρακτικά γεγονότα και θα συμβούν όταν το αποτέλεσμα της νέας Επίκλησης γίνει πιο έκδηλο και η χρήση της πιο γενική. Αυτή είναι κυρίως η ευθύνη όσων συνδέονται με τα τρία κινήματα που καταδεικνύουν το ρόλο που ζήτησα ν’ αναλάβω στην παγκόσμια προπαρασκευή. Αυτά είναι: η Σχολή Αρκέην κι αυτό αναφέρεται κυρίως στα βιβλία για τα οποία είμαι υπεύθυνος· τα Τρίγωνα τα οποία αποτελούν ένα βαθιά εσωτερικό τρόπο εργασίας, όμως μεγάλης απλότητας· και το κίνημα της Καλής Θέλησης που έχει μέσα του έναν παράγοντα μεγάλης σημασίας, γιατί αυτό το κίνημα (καθώς αγκαλιάζει ήδη πολλές χιλιάδες) επιδιώκει να προάγει τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις με την έντονη και άμεση έκκλησή του στις μάζες· είναι αυτό που θέλουν ουσιαστικά οι μάζες και συχνά είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από τα πράγματα που κάνουν και τα σχέδια που καταστρώνουν τόσο συχνά με άγνοια και καταστροφικά.

Θα σημειώσετε ότι το εξέχον θέμα μου είναι εκείνο του παγκόσμιου σχεδιασμού· είναι η κύρια απασχόληση της Ιεραρχίας. Ο σχεδιασμός αυτός χωρίζεται σε δύο κατηγορίες και γι’ αυτές είναι υπεύθυνος ο Χριστός. Αυτές είναι:

1.  Η εσωτερική προετοιμασία για τη φυσική εμφάνιση ή την υλική ανάδυση της Ιεραρχίας στη γη· μ’ αυτή τη δραστηριότητα συνδέεται οριστικά ο Bούδδας καθώς σχετίζεται με την τελική Του υπηρεσία στο ανθρώπινο γένος.

2.  Η εδραίωση με κάθε διαθέσιμο μέσον των ορθών ανθρώπινων σχέσεων· αυτή, όταν επιτευχθεί, θα παρασύρει τα Άσραμ βαθμιαία σε εξωτερική δραστηριότητα καθώς προβάλλει η ανάγκη και περιλαμβάνει τη σταθερή συνεργασία των Διδασκάλων.

Υπαινίχθηκα πολλά πάνω σ’ αυτό το θέμα από το 1931 και οι δραστηριότητές μου (που προωθήθηκαν έχοντας υπόψη αυτά τα πράγματα) ακολούθησαν τη σειρά που περιγράφεται παρακάτω:

1. Προσπάθησα να προσεγγίσω ορισμένους ανθρώπους για να δω πόσο μπορεί να λειτουργήσει ένα άσραμ σε εξωτερική μορφή στη γη. Αποδείχθηκε ότι είχε μόνο μερική επιτυχία και τα αποτελέσματα του πειράματός μου δόθηκαν στο βιβλίο Μαθητεία στη Νέα Εποχή. Τα αποτελέσματα του πειράματος πάνω στα εμπλεκόμενα άτομα δεν ήταν ενθαρρυντικά· το αποτέλεσμα πάνω στους εσωτεριστές και τους ζηλωτές του κόσμου ήταν πιο επιτυχή κι ενίσχυσαν πολύ την αίσθηση της πραγματικότητας, που είναι τόσο ουσιώδης στην αναγνώριση της μέχρι τώρα αόρατης Ιεραρχίας.

2. Δημοσίευσα βιβλία που έδωσαν τη νέα εσωτερική διδασκαλία, θεμελιωμένη στο παρελθόν, χρήσιμη σήμερα κι ενδεικτική του μέλλοντος. Σ’ αυτά τα βιβλία απομόνωσα για τη νέα γενιά των εσωτεριστών σπουδαστών τις “αλήθειες” που ήταν αληθινές, αποσπώντας τες από τη μάζα της φανταστικής σκέψης και της επακόλουθης διατύπωσης σκεπτομορφών που με τόση συνέπεια οι εσωτεριστές (απ’ την εποχή της Ε.Π.Μπ.) δημιούργησαν και παρουσίασαν σαν αλήθειες στο ερευνητικό κοινό. Υπέδειξα τις νέες αλήθειες που είχαν σημασία για το μέλλον και για τις οποίες οι αλήθειες του παρελθόντος ήταν ένα αναγκαίο θεμέλιο κι έδωσα αρκετά σε περιγράμματα και “σπερματικές” έννοιες για να δείξω τις γραμμές στις οποίες θα μπορούσαν να εδραιωθούν η νέα παγκόσμια θρησκεία, τα νέα πολιτικά καθεστώτα και η νέα κοινωνική τάξη. Σας έδωσα τις κυανοτυπίες. Τις διακήρυξα σαν αρχές, αφήνοντας τους ανθρώπους ελεύθερους – όπως πρέπει να συμβαίνει πάντα – να επεξεργασθούν τις λεπτομέρειες, σύμφωνα με τους συμβάλλοντες πολιτισμούς τους και τις ιδιάζουσες εθνικές κουλτούρες τους οι οποίες έπρεπε να δημιουργούν από κοινού ένα όμορφο σύνολο και να μην παρέχουν φραγμούς χωριστικότητας όπως συμβαίνει σήμερα. Τελικά έφερα στην προσοχή του κοινού την ιδέα ότι η εξωτερίκευση της Ιεραρχίας ήταν το κύριο ιεραρχικό σχέδιο για το οποίο έπρεπε να γίνει η κατάλληλη προπαρασκευή.

3. O παγκόσμιος πόλεμος έφτασε τότε σ’ ένα τελικό στάδιο· το πρώτο στάδιο ήταν από το 1914-1918· μετά μπήκε σε μια υπόγεια φάση για να ξεσπάσει άλλη μια φορά το 1939 και συνεχίσθηκε με ακραία θηριωδία και σκληρότητα μέχρι το 1945, όταν τερματίσθηκε η δύναμη για συνέχιση της μάχης και η ατομική βόμβα έγραψε τέλος στο παγκόσμιο κεφάλαιο της καταστροφής. Αυτή η ατομική βόμβα (παρότι χρησιμοποιήθηκε μόνο δύο φορές καταστροφικά) τερμάτισε την αντίσταση των δυνάμεων του κακού επειδή η ισχύς της είναι κυρίως αιθερική. Αυτή τη στιγμή η χρήση της είναι διπλή:

α. Σαν προάγγελος εκείνης της αποδέσμευσης της ενέργειας που θα αλλάξει τον τρόπο της ανθρώπινης διαβίωσης και θα εγκαινιάσει τη νέα εποχή στην οποία δε θα έχουμε πολιτισμούς και τις αναδυόμενες κουλτούρες τους, αλλά μία παγκόσμια κουλτούρα κι έναν αναδυόμενο πολιτισμό που θα καταδεικνύει έτσι την αληθινή σύνθεση που υπόκειται στην ανθρωπότητα. Η ατομική βόμβα πρόβαλε από ένα Άσραμ πρώτης ακτίνας, που εργαζόταν σε σύνδεση με μια πέμπτη ακτινική ομάδα· από μια μακροπρόθεσμη άποψη η πρόθεσή της ήταν και είναι καθαρά ευεργετική.

β.  Σαν ένα μέσον στα χέρια των Ηνωμένων Εθνών να επιβάλλουν τις εξωτερικές μορφές της ειρήνης κι έτσι να δώσουν χρόνο στη διδασκαλία της ειρήνης και στην ανάπτυξη της καλής θέλησης να έχουν αποτελέσματα. Η ατομική βόμβα δεν ανήκει στα τρία έθνη που την τελειοποίησαν και κατέχουν προς το παρόν τα μυστικά της – τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τη Βρετανία και τον Καναδά. Ανήκει στα Ηνωμένα Έθνη για χρήση (ή μάλλον ας ελπίσουμε μόνο για επαπειλούμενη χρήση) όταν η επιθετική δράση κάποιου έθνους σηκώνει το άσχημο κεφάλι της. Δεν ενδιαφέρει ουσιαστικά αν αυτή η επιθετικότητα είναι η χειρονομία κάποιου ιδιαίτερου έθνους ή ομάδας εθνών ή αν προκαλείται από τις πολιτικές ομάδες κάποιας ισχυρής θρησκευτικής οργάνωσης, όπως είναι η Εκκλησία της Ρώμης η οποία είναι ανίκανη προς το παρόν να εγκαταλείψει την πολιτική και να προσηλωθεί στη δουλειά για την οποία είναι υπεύθυνες όλες οι θρησκείες – να οδηγήσουν τα ανθρώπινα όντα πιο κοντά στο Θεό της Αγάπης.

4. Αφού ο παγκόσμιος πόλεμος έχει πια προφανώς τελειώσει και το έργο της αποκατάστασης που οδηγεί στην ανάσταση, εκπληρώνεται αργά, το έργο της Ιεραρχίας είναι να καλλιεργήσει εκείνο τον ενθουσιασμό [549] στις καρδιές των ανθρώπων παντού, ο οποίος θα τους επιτρέψει να εργασθούν ολόψυχα για ορθές ανθρώπινες σχέσεις και να διαδώσουν την απλή αυτή τονική ποιότητα, την καλή θέληση. Με την πνευματική έννοια ό,τι λείπει σήμερα είναι ο ενθουσιασμός, ακόμη και σ’ εκείνους που βλέπουν ότι ο Νους του Χριστού και τα Σχέδια της Ιεραρχίας έχουν πραγματική χρησιμότητα· σ’ εκείνους που για χρόνια διαβάζουν τις διδασκαλίες μου για την καλή θέληση με πραγματική πίστη σ’ όσα λέω, αλλά δε δείχνουν καμιά προθυμία να θυσιάσουν χρόνο ή χρήμα, εμποδίζοντας την ανάπτυξη του κινήματος. Έργο της Ιεραρχίας είναι να προωθήσει την καλή θέληση σαν το πρώτο βήμα στα σχέδια Της και είναι η ποιότητα που σήμερα βρίσκεται πλησιέστερα στην καρδιά του Χριστού· “εν ανθρώποις ευδοκία” ή μάλλον εν μέσω των ανθρώπων, ήταν το πρωταρχικό στάδιο της τριπλής υπόσχεσης που δόθηκε από τους αγγέλους κατά τη Γέννησή Του:

α. Καλή θέληση που οδηγεί σε ορθές ανθρώπινες σχέσεις οι οποίες οδηγούν σε

β.  Ειρήνη πάνω στη Γη, η οποία οδηγεί σε

γ.  Δόξα για το Θεό

Αν αναλυθούν αυτές οι λέξεις απλώς σημαίνουν ότι η καλή θέληση θα καταλήξει σε ορθές ανθρώπινες σχέσεις σ’ εκείνο το κέντρο που ονομάζουμε Ανθρωπότητα· αυτό θα δημιουργήσει τη δυνατότητα να εμφανισθεί στη γη εκείνη η ειρήνη που χαρακτηρίζει την Ιεραρχία κι οδηγεί στη δόξα του Θεού που εμψυχώνει τη δραστηριότητα της Σαμπάλλα, το κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή. Επομένως η νοήμων σχέση, η έμπρακτη αγάπη και η πλήρης έκφραση της θείας θέλησης είναι σίγουρο ότι θα συμβούν, αν ακολουθηθεί η σωστή σειρά δραστηριοτήτων. Προς το παρόν ακόμη και η πρώτη είναι μια ελπίδα. Oι παράγοντες της αποτυχίας των θρησκευτικών και πολιτικών ομάδων και η απάθεια της μάζας των ανθρώπων έχουν περιπλέξει πολύ το έργο της Ιεραρχίας.

5. Το προσωπικό μου έργο ήταν να φέρω όλα αυτά στην προσοχή του γενικού κοινού με την ερμηνεία μου για τα Προβλήματα της Ανθρωπότητας και να το οδηγήσω στο σημείο όπου η απλότητα του σκοπού, ένας εμπνέων και φλογερός πόθος και μια ελάχιστη οργάνωση θα μπορούσαν να εκπληρώσουν τη νέα παρουσίαση της καλής θέλησης καθώς επηρεάζει και αλλάζει τις κυρίαρχες παγκόσμιες θρησκείες [550] που λησμόνησαν τα λόγια του Χριστού: “Η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου”· καθώς διαπερνά τις πολιτικές συνδιασκέψεις των πολιτικών και κυβερνητών του κόσμου και καθώς διέπει τις αποφάσεις της επιστήμης και των οικονομικών. Κάνοντάς το και στο τρομακτικό έργο να τονίζω τα λάθη και τα σφάλματα με αρχαία καταγωγή, τις εσφαλμένες και καταστροφικές στάσεις και την ανθρώπινη χωριστικότητα, εφελκύσθηκε μια αναπόφευκτη αντίθεση· αν δεν υπήρχε καμιά, οι προσπάθειές μου θα ήταν μάταιες. Δεν είπα τίποτε που δεν είναι αλήθεια και δεν αναιρώ ούτε μια λέξη που είπα. Υπάρχουν πολλοί που προτιμούν τις εσωτερικές αλήθειες για την ανταχκάρανα, τη σύσταση του κόσμου, τη δοξασία του ανθρώπου, το Νόμο της Επαναγέννησης και τις πολλές περίπλοκες διδασκαλίες που σχετίζονται με τον παγκόσμιο σχεδιασμό. Αυτές τις έλαβαν ολοκληρωτικά από μένα. Υπάρχουν άλλοι που επιθυμούν πληροφορίες για την Ιεραρχία, το έργο και την ολκή των Διδασκάλων, την εκγύμναση που πρέπει να δίνεται σε μαθητές και μυημένους. Αυτές πάλι τις έλαβαν. Ασχολούμαι τα τελευταία λίγα χρόνια με τις παγκόσμιες καταχρήσεις και με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σ’ αυτή την περίοδο αποκατάστασης – του σχεδίου του Θεού για τον άνθρωπο κι όχι των προηγούμενων συνθηκών.