ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ NEAΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΑΙΓΟΚΕΡΩ 

 ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ Ν. ΣΕΛΗΝΗΣ 00.26 - Τρίτη 31/12/2024 

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ 2024-2025

 

Παραλείποντας σκόπιμα, άλλες πληροφορίες σχετικές με τον Αιγόκερω, θα επικεντρωθώ σε μια και μόνη ιδέα, εκείνη της ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ. Αφενός γιατί αποτελεί έναν από τους σκοπούς του ομαδικού διαλογιστικού έργου και αφετέρου γιατί εμπερικλείεται στη φόρμουλα του Αιγόκερου, έτσι όπως μας τη δίνουν τα μπλέ βιβλία:

“Χάνομαι σε φως επουράνιο 

και σ’ αυτό το φως στρέφω τα νώτα”.

Κάθε γήινη ή ανθρώπινη φιλοδοξία παύει στον άνθρωπο και δεν απομένει κανένας άλλος στόχος παρά μόνο η υπηρεσία. Εμείς ως ομάδα διαλογισμού τόσο κατά τη Νέα Σελήνη, όσο και κατά την Πανσέληνο και σύμφωνα με το τυπικό διαλογισμού που χρησιμοποιούμε, αποβλέπουμε στο να εναρμονίσουμε τον ομαδικό διαλογισμό μας με το έργο του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμο, να επιτύχουμε την προσέγγιση της Ιεραρχίας, να υποδεχτούμε τις Σαμπαλικές ενέργειες. Η πνευματική φιλοδοξία μας μόνο εκεί μπορεί να εκπληρωθεί.

Ο Θιβετανός στο βιβλίο Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ (σ.258) δηλώνει ρητά ότι το έργο των Παγκόσμιων Υπηρετών δεν είναι η διάδοση εσωτερικών ή αποκρυφιστικών πληροφοριών. Στην προετοιμασία για την Επανεμφάνιση πρέπει να ικανοποιηθούν ποικίλες ανάγκες πολλών διαβαθμίσεων πολιτών, κάποιες από τις οποίες σκιαγραφούνται ως ακολούθως:  

• Οι παγκόσμιοι όμιλοι κάθε είδους πρέπει νάρθουν σε επαφή.
• Μεγάλο μέρος του έργου είναι αναγκαστικά οικονομικό, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν πόροι και ασφάλεια σε εκατομμύρια ανθρώπων που δεν θα ενδιαφερθούν για τα ζητήματα του εσωτερισμού.
• Η αναμόρφωση των εκκλησιών και των θρησκειών δεν απαιτεί αποκρυφιστική γνώση, αλλά εισαγωγή προοδευτικών ιδεών και μετατόπιση των αξιών από τον υλισμό στην πνευματική πραγματικότητα.
• Τα πολιτικά συστήματα δεν είναι στο Θείο Σχέδιο να υποβληθούν σε μια μορφή ενιαίας διακυβέρνησης –όπως η παγκοσμιοποίηση–, αλλά να πετύχουν ενότητα σκοπού που θα βασίζεται στην αληθινή επιθυμία για ευημερία.

Σε όλες τις παραπάνω σφαίρες σκέψης-δράσης ο ΝΟΕΚ καλείται να παίξει και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Μας λέγεται ότι το άμεσο έργο κάθε παγκόσμιου μαθητή και εργάτη προς την εκπλήρωση είναι να εξακριβώσει για λογαριασμό του ΠΟΥ ΣΤΕΚΕΙ, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΥΝΗ και ΣΕ ΠΟΙΟ ΠΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ.

Η παραπάνω αναγνώριση δεν είναι εύκολη, καθώς συχνά μπερδευόμαστε από φιλοδοξίες που μας οδηγούν να σπαταλούμε χρόνο δρώντας από πνευματική υπερηφάνεια σε τομείς που δε συστήνουν το καθήκον μας, το ντάρμα μας.

Στην περίοδο των εισρεουσών ενεργειών του Αιγόκερω και κυρίως στον άξονα 1-7 ακτίνων αξίζει να ανιχνεύσουμε μια ιδέα που εμπεριέχεται στο διαλογισμό ως πνευματική τεχνική. Αυτή είναι η ιδέα του ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ή της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, καθώς αποτελεί μια από τις πρώτες ενδείξεις της ανάδυσης της όψης της Θέλησης.

Ο Θ. εκτείνει για μας τον ορισμό του 'διαλογισμού'. Διαλογισμός είναι η 'συγκεντρωμένη σκέψη', ο 'προσεκτικός σχεδιασμός για τη βοήθεια αυτών που έχουν ανάγκη΄ και η 'αναζήτηση όλων εκείνων των μέσων και τρόπων που θα κάνουν το έργο χρήσιμο και αποτελεσματικό για τους ανθρώπους'. 

Οι κανόνες της ομαδικής διαλογιστικής εργασίας δίνονται σε πολλά από τα μπλε βιβλία. Αξίζει να αναφερθεί ότι συναντάμε εκεί την προτροπή για ΟΜΟΦΩΝΟ-ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ διαλογισμό. Η ομοφωνία από πνευματική σκοπιά δεν επιβάλλεται, έχει τη φύση, μας λέγεται, μιας αυθόρμητης αμοιβαίας αντίδρασης που εφελκύεται από την άμεση ανταπόκριση της ψυχής που βρίσκεται σε επαφή με την προσωπικότητα. Η αληθινή ομοφωνία δεν βασίζεται ούτε στην πίστη σε άτομα ή καταστάσεις, ούτε στην πίστη σε ιδεολογίες. Είναι λέει ο Θ. η ελεύθερη ανταπόκριση στην πραγματικότητα και στις ανάγκες της ανθρωπότητας.

 

ΦΟΡΜΟΥΛΕΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΖΩΔΙΟ ΤΟΥ ΑΙΓΟΚΕΡΩ 

  1. Η Υπογραφή του Θεού

  2. Το φορτίο του Κάρμα που καταρρέει από το Βουνό

  3. Αναγγέλλει από την κορυφή του βουνού το όραμα της Νέας Μέρας

  4. Το φως που λάμπει μέσα στο σκοτάδι

  5. Αυτός που ζητά να ελευθερώσει τον Προμηθέα

  6. Η μύηση του ανθρώπου που κατασκευάζει τη σκηνή του

  7. Ο άνθρωπος της λύπης και ο γνώριμος της θλίψης

  8. Ο απομονωμένος

  9. Ο Μονόκερος του Θεού, μαχητικός και θριαμβευτικός

10. Η μυστική ανύψωση

11. Ο πρώτος Αδάμ

12. Το ζώδιο της περιοδικής καθήλωσης

13. Το μυστικό της Κρυμμένης Δόξας

14. Η γέννηση των Ηλιακών Θεών

15. Τα άκρα και το πέρας

16. Ο Κρόνος στον Αιγόκερω: 'καρμικός καθαρκτήριος οίκος'

17. Η Αφροδίτη στον Αιγόκερω: 'το όρος της Μεταμόρφωσης'

 ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ 21/12/2024

ΚΑΙ ΠΡΩΙΝΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΜΙΛΟ 

ΩΡΑ 11.00

«Η κατανόηση του ηλεκτρισμού είναι το κλειδί για την ολοκλήρωση της επιστήμης σε ένα ενοποιημένο σύνολο, παρέχοντας ένα μαγνητικό υπόβαθρο όπου:

Α. …το Θείο Σχέδιο θα μπορέσει να απλώσει τις ρίζες του και η μελλοντική εσωτερική διδασκαλία να ευδοκιμήσει με ασφάλεια.

Β. …μια από καιρό αναμενόμενη αποκάλυψη της σχέσης της ανθρωπότητας με το συμπαντικό όλο.

Γ. …Η εγκαθίδρυση της αδελφοσύνης σαν ένα οριστικό γεγονός στη φύση» μπορεί τότε να έρθει σαν ένα φυσικό επακόλουθο.

Η Ηλεκτρική Γέφυρα είναι ένα πανίσχυρο σύμβολο υπηρεσίας στα πεδία της επιστήμης και της φιλοσοφίας... Η συνθέτουσα φύση του ηλεκτρισμού είναι εκείνη που θα παράσχει τη βάση για μια νέα Υδροχοϊκή Επιστήμη της Διασύνδεσης, παρέχοντας στον αποκρυφισμό τη δυνατότητα να συνδεθεί με την επιστήμη του πεπερασμένου νου και να αποκαλύψει τη θεϊκή φύση της πραγματικότητας.

Η ακόλουθη προσέγγιση και οραματισμός προτείνεται:

1. Οραματιστείτε μια γραμμή φωτεινής ενέργειας ενωμένη με εκείνη που δημιουργείται από άλλους συνεργάτες, να διεισδύει στην επιστήμη των μυημένων και να αγκυροβολεί στην επιστήμη της ανθρωπότητας.

2. Προχωρήστε στη δημιουργική χρήση αποσπασμάτων της παρουσίασης «Ηλεκτρική Γέφυρα» μέσω αποκρυφιστικού στοχασμού, δομώντας σαν αποτέλεσμα ένα σημείο νοητικής έντασης εντός της φωτεινής αυτής γέφυρας και ενδυναμώνοντας το δεσμό ανάμεσα στους δυο κόσμους σκέψης, τον ανθρώπινο και τον θείο.

3. Οραματιστείτε την ενέργεια των μυστηρίων να δονεί ως κάτω τη γέφυρα, εφελκύοντας ένα νέο σκεπτικό στους επιστημονικούς κύκλους σε ότι αφορά τον ηλεκτρικό χαρακτήρα της πραγματικότητας." 

(από την Ηλεκτρική Γέφυρα-Εισαγωγή www.lucistrust.org)

 

Η  διαδικτυακή μας συνάντηση  με τον παγκόσμιο όμιλο αύριο στο

Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου 2024 στις 11.00 π.μ. ώρα Ελλάδος.

 

Χρησιμοποιήστε αυτόν τον σύνδεσμο εγγραφής για να εγγραφείτε >>> Please use this registration link to join >>>

 

Χρησιμοποιήστε αυτόν τον σύνδεσμο για αναρτήσεις >>> this link for further posting to the Community Board >>> 

 

Χρησιμοποιήστε αυτόν τον σύνδεσμο για μια φιλική προς τον χρήστη παρουσίαση των 

κοινοποιήσεων >>>> this link for a user friendly presentation of the sharings on the Community Board >>>>

 

Μαζί στο Μοναδικό Έργο

Επισυνάπτεται επικαιροποιημένο το φυλλάδιο για τον Σείριο. 

Διαμοιράστε το. 

Πατήστε στην εικόνα του εξωφύλλου

  ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ ΣΤΟΝ TOΞΟΤΗ

                                  ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ 11.01 - Παρασκευή 15/12/2024 

ΤΟΞΟΤΗΣ 

“Πού είναι το ζώο, ω Λανού; Και πού είναι ο Άνθρωπος;

   Συγχωνευμένοι σε ένα, ω Διδάσκαλε της Ζωής μου. Οι δύο είναι ένας. Αλλά και οι δύο εξαφανίστηκαν και τίποτε δεν απομένει παρά η βαθιά φωτιά της επιθυμίας μου.

     Πού είναι το άλογο, το άσπρο άλογο της ψυχής; 

Πού είναι ο καβαλάρης αυτού του αλόγου, ω Λανού;

  Πήγε στην πύλη, ω Διδάσκαλε της Ζωής μου. Αλλά κάτι τρέχει μπροστά ανάμεσα στους στύλους μιας ανοιχτής θύρας – κάτι που εγώ ο ίδιος άφησα.

     Και τι σου απομένει, ω σοφέ Λανού, τώρα που τα δύο είδη αλόγων σε άφησαν και ο καβαλάρης, ανέγγιχτος, στέκει ελεύθερος; Τι απομένει τώρα;

   Τίποτε παρά το τόξο και το βέλος μου, ω Διδάσκαλε της Ζωής μου, αλλά αρκούν, και όταν έρθει η σωστή στιγμή, εγώ ο Λανού σου, θα ακολουθήσω γοργά το βέλος που έστειλα. Τα άλογα θα τα αφήσω από αυτή τη μεριά της θύρας, γιατί δεν τα χρειάζομαι πια. Μπαίνω ελεύθερος, ξαναπαίρνω το βέλος που έστειλα, και σπεύδω στον δρόμο μου, περνώντας από θύρα σε θύρα και κάθε φορά το βέλος φεύγει μπροστά.”

 

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ 2025, ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΕΙΡΙΟΥ-ΛΕΟΝΤΑ

Θα συνεχίσουμε τον ρυθμικό παλμό της οριζόντιας δια-ομαδικής ευθυγράμμισης που συνδέει καθημερινά, διμηνιαία (πανσέληνο και νέα σελήνη) και στα σημεία του Κύριου Σταυρού των Ισημεριών και των Ηλιοστασίων.

Το κάνουμε αυτό για να ενισχύσουμε το συλλογικό μας πεδίο στην προετοιμασία για το 2025.

Θυμηθείτε να στοιχηθείτε υποκειμενικά (χωρίς ζουμ) την ώρα της Πανσελήνου του Τοξότη στις 15 Δεκεμβρίου στις 11:01, ώρα Ελλάδας.

Σημειώστε τη διαδικτυακή μας συνάντηση στο επερχόμενο Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου στις 9 π.μ. GMT (4 π.μ. στη Νέα Υόρκη, 9 π.μ. στο Λονδίνο, 10 π.μ. στη Γενεύη, 14:30 στο Darjeeling, 18:00 στο Τόκιο). Χρησιμοποιήστε αυτόν τον σύνδεσμο εγγραφής για να εγγραφείτε >>> Please use this registration link to join >>>

 

Στο μεταξύ, ας συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε ιδέες και σχόλια.

Χρησιμοποιήστε αυτόν τον σύνδεσμο για αναρτήσεις >>> this link for further posting to the Community Board >>>  

Χρησιμοποιήστε αυτόν τον σύνδεσμο για μια φιλική προς τον χρήστη παρουσίαση των κοινοποιήσεων >>>> this link for a user friendly presentation of the sharings on the Community Board >>>>

                                                                                   Μαζί στο Ένα Έργο

  ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ NEAΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ

                ΑΚΡΙΒΗΣ ΩΡΑ Ν. ΣΕΛΗΝΗΣ 20.30 - Κυριακή 1/12/2024 

    Τ Ο Ξ Ο Τ Η Σ    

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ

Κατά την εσωτέρα αστρολογία, εσωτερικός κυβερνήτης του Τοξότη είναι η ίδια η Γη που είναι επίσης κυβερνήτης, του πολικού αντίθετου των Διδύμων. Είναι αυτοί οι δυο μοναδικοί αστερισμοί που κυβερνούνται από τη Γη. Υπάρχει μια γραμμή δύναμης που τους ενώνει, όπως τους δυο πόλους ενός μαγνήτη. Η υποκειμενική τους σχέση συνιστά μια μοναδική ευκαιρία.

Με αυτό τον τρόπο γίνεται δυνατή  η ανάπτυξη της ενσαρκωμένης ψυχής, η αυτοσυνείδηση, η προσαρμογή της μορφής στη ζωή με τη συνακόλουθη λύτρωση της ανθρώπινης μονάδας από τη μορφή –όχι από την ύλη, γιατί η μητέρα είναι άφθαρτη (Π.Κ.Π.:150)– που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στο όρος στον Αιγόκερω.

Σε κοσμικό επίπεδο (Π.Κ.Π.: 1083,1255) το μεγαλύτερο άστρο του αστερισμού του Ωρίωνα-Θεού κατά τους Αιγυπτίους, που είναι ο Μπέτελγκεζ (5ης ακτίνας-ελέγχει την 3η μύηση) δρα διαμέσου του Τοξότη και επηρεάζει, εξαιτίας του εκτεταμένου και ισχυρού του μαγνητικού πεδίου το ηλιακό μας σύστημα και φυσικά τη Γη, εκχύνοντας ενέργειες της 2ης ακτίνας δια του πλανήτη Δία –εξωτερικό κυβερνήτη του Τοξότη–.  

Μαζί με τη Γη –ακτίνα Μονάδας 1η–  ο αλχημιστής Πλούτων –ακτίνα Προσωπικότητας: 1η– κυβερνούν κατά την εγωϊκή περίοδο τον Τοξότη. Είναι η ποιότητα εκείνη που επιφέρει το θάνατο όλων εκείνων των παραγόντων που εμποδίζουν τη σύνθεση. Επιφέρει το θάνατο της ενστικτώδους φύσης που βρίσκεται πίσω από κάθε δυϊσμό. Υπάρχει μέσα σε αυτό που η Μυστική Δοξασία ονομάζει η αρχή της αχανκάρα ή της επίγνωσης του χωριστικού εαυτού.

Η δράση του Πλούτωνα στη συνείδηση είναι τριπλή: εξαγνίζει-καταστρέφει-οργανώνει. Είναι καταστροφικός αν πρόκειται να καταστρέψει βασικές δομές της συνείδησης που εμποδίζουν την ανάδυση του πολιτισμού. Μπορεί να είναι η καταστροφή των περιχαρακώσεων π.χ. των εκάστοτε θεολογιών. Άλλες δομές της συνείδησης μπορεί όμως να εξαγνίζονται, π.χ. η ορθή κριτική στάση των λαών απέναντι στην ισοπεδωτική ομογενοποίηση της παγκοσμιοποίησης που απορρίπτει την ιδιαιτερότητα κι έτσι απορρίπτει έμμεσα τη σύνθεση. Μπορεί τέλος, άλλες δομές να οργανώνονται, όπως η παγκόσμια αναγνώριση ότι απαιτείται κάποιος διεθνής νόμος για την αντιμετώπιση τόσο της τρομοκρατίας όσο και των δυνάμεων της περιφρούρησής της.

Υπάρχουν τρεις όψεις της θέλησης:  Του Πνεύματος ή Μονάδας, της Ψυχής και της Προσωπικότητας. Ο Θιβετανός ξεχωρίζει αυτές τις τρεις θελήσεις, θέληση για πρόοδο,  θέληση για αγάπη, θέληση για αποκτήματα. Πάρα πολλοί άνθρωποι βαδίζουν την ατραπό της μαθητείας μέσω της θέλησης του προσωπικού εαυτού. Το καινούργιο που παρουσιάζεται είναι αυτή η έμφαση στη Θέληση. Η Μονάδα έχει έλθει σε επαφή με την προσωπικότητα. Η Σαμπάλλα έχει έλθει σε επαφή με την Ανθρωπότητα – και σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν αντανακλάται μέσω της Ψυχής ή της Ιεραρχίας. To μυστικό των ανώτερων μυήσεων έγκειται στην εκπαιδευμένη χρήση της ανώτερης θέλησης, όχι απλώς στον εξαγνισμό ή την αυτο-μαθητεία.

Τον Τοξότη μυημένο ή άλλως ιεραρχικά κυβερνά η Άρεια Θέληση για την καταστροφή του θανάτου. Ο Άρης, το λανθάνον Πυρ είναι το alter-ego του Πλούτωνα. Και οι δύο, ο Άρης και ο Πλούτωνας μπορούν να συσχετιστούν με ένα από τα κέντρα της Θέλησης, ενεργό, δραστήριο και μεταμορφωτικό –καθώς μεταστοιχειώνει το πυρ δια της τριβής– τη βάση του κέντρου της σπονδυλικής στήλης, διαβάζουμε στην αποδελτίωση του Μάικλ Ρόμπινς για την εξέλιξη του Ηλιακού Λόγου. Ο Άρης είναι η «λανθάνουσα κουνταλίνι» και στον άνθρωπο αντιπροσωπεύει όλη την Προσωπικότητα, ενώ η «κουνταλίνι σε ευφυή δραστηριότητα» ανήκει στον Ερμή (Π.Κ.Π.:181) και ίσως την τέταρτη μύηση.

Για καιρό οι μαθητές έχουν παρατηρήσει και έχουν διδαχτεί τη δράση της θέλησης στο αστρικό ή συναισθηματικό σώμα. Είναι μια από τις πρωταρχικές και στοιχειώδεις αρχικές εντάσεις που διδάσκονται στην Προπαρασκευαστική Ατραπό. Οδηγούν σε εξαγνισμό και αναδιοργάνωση ολόκληρης της ψυχικής και συναισθηματικής ζωής, ως αποτέλεσμα της καταστρεπτικής της δράσης.

«Αν σκεφτείς», «αν χρησιμοποιήσεις λίγη θέληση», «αν θυμηθείς αυτό που γνωρίζεις», λέμε στα παιδιά της φυλής και στους αρχάριους στο Μονοπάτι  της συνειδητής Επιστροφής, λέει η Α.Α. Μπέιλι. Σταδιακά η εστίαση στρέφεται από το συναισθηματικό επίπεδο της συνείδησης στο νοητικό και κατά συνέπεια στον κόσμο του σκοπού που βρίσκεται στους τρεις κόσμους. Αν το στάδιο αυτό έχει κατά κάποιο τρόπο επιτευχθεί, πάνω στο Μονοπάτι της Μαθητείας και της προετοιμασίας για μύηση, αρχίζει  μια προσπάθεια κατανόησης και αντίληψης των ανώτερων όψεων αυτής της νοητικής διαδικασίας και η όψη θέληση της εγωϊκής ζωής αρχίζει να επηρεάζει το μαθητή. Τα «πέταλα της θυσίας» ξεδιπλώνονται και η ιερή θυσιαστική όψη της ζωής αποκαλύπτεται στην ομορφιά της, την αγνότητά της, την απλότητά της και στην «επαναστατική» της ποιότητα.

Πάνω στο Μονοπάτι της Μύησης, η Θέληση της Μονάδας, της οποίας η Εγωϊκή Θέληση είναι η αντανάκλαση και η ατομική θέληση είναι η πλάνη, σταδιακά μεταβιβάζεται, δια της Ανταχκαράνα, κατευθείαν στο άτομο στο φυσικό πεδίο. Αυτό παράγει τις ανώτερες αντιστοιχίες εκείνων των ποιοτήτων για τις οποίες τόσο γενικά έχει μιλήσει ο Θιβετανός.

Η ζωή της ανώτερης θέλησης, που καλύπτει τις ανώτερες μυήσεις, φαίνεται να ασχολείται καθ'  ολοκληρία με το Σκοπό, με την πλήρη ολότητα, την πλήρη ολοκλήρωση, αυτό που ο Πατάντζαλι ονομάζει «απομονωμένη ενότητα».

Η Αλίκη Α. Μπέιλι συνεχίζει σε κάποια ομιλία Παρασκευής: «ο κόσμος τείνει να πιστεύει πως δημιουργικότητα είναι η ζωγραφική ή η ποίηση. Ας αναλογιστούμε όμως τέσσερεις μεγάλες δημιουργικές στιγμές στη ζωή της ανθρωπότητας: Τη Μάγκνα Κάρτα, δηλαδή την πρώτη μεγάλη διακήρυξη των Τεσσάρων Ελευθεριών, την διατύπωση της Γαλλικής Δημοκρατίας, τη Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας και την κοινή διακήρυξη των Τεσσάρων Ελευθεριών στη Χάρτα του Ατλαντικού. Στις τέσσερεις αυτές μεγάλες διακηρύξεις έχετε την απήχηση πάνω στο φυσικό πεδίο, από κάτι δημιουργικό – τέσσερεις μεγάλες δημιουργικές στιγμές στην εξελισσόμενη συνείδηση της ανθρωπότητας.»

 

ΤΡΙΤΗ ΑΚΤΙΝΑ

Η τρίτη ακτίνα συσχετίζει τον Τοξότη με τον Αιγόκερω. Σχετίζεται με την ενεργό νοήμονα Υπηρεσία.

ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ.Η πρώτη είναι πάντοτε εξωτερική, αντικειμενική, εκδηλωμένη. Διεξάγεται με αντικειμενικούς τρόπους και μέσα και είναι από τη φύση της προσωπική και έτσι κατευθύνεται προς την προσωπικότητα. Παρουσιάζει τη Διδασκαλία, βοηθά, συμβουλεύει και προπαγανδίζει. Οι τρόποι της είναι πολλοί, όπως και τα κανάλια που χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει.

ΩΣ ΨΥΧΗ. Η δεύτερη –που δεν αποκλείει την πρώτη– εργάζεται στο εγωϊκό επίπεδο και είναι απρόσωπη. Εντυπώνει το χώρο και τροποποιεί τις λεπτοφυείς δομές που υπάρχουν εκεί. Φτάνει σε όλα τα εγώ που βρίσκονται κοντά στο μήνυμα και εκείνα με αυθόρμητη ανταπόκριση το λαμβάνουν, το αντιλαμβάνονται με εσωτερικές γραμμές δράσης και το ‘κάνουν δικός τους’.

Κατά την ΕΣ.ΨΥΧ.ΙΙ: 81: «…το απαιτούμενο υλικό εκλέγεται εδώ και εκεί, αλλά μια και εκλεγεί έχει κιόλας την απαιτούμενη ιδιότητα (σημειώστε αυτή τη διαφορά) και τίποτε απολύτως δεν επιβάλλεται.»

ΩΣ ΜΟΝΑΔΑ. Είναι η παλαιότερη, απότοκο του προηγούμενου ηλιακού συστήματος, και η πολυπληθέστερη σε πληθυσμό ανθρώπινη Μονάδα. Πολλά ενσαρκωμένα σήμερα Εγώ –από πλευράς μοναδιαίου πεδίου– συστήνουν τις προφυλακές της φυλής.

Η τρίτη ακτίνα προετοιμάζει όλα όσα είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση του σκοπού. Όλες οι λειτουργίες αθροίζονται και ενώνονται σε μια εκτεταμένη δραστηριότητα συνεργασίας, δια της οποίας, η σχέση Ιεραρχίας και Ανθρωπότητας, όταν έρθει ο καιρός, θα εκδηλωθεί αντικειμενικά. Επειδή η ΤΡΙΤΗ ΑΚΤΙΝΑ σχετίζεται με αυτή τη λειτουργία αποτελεί την ακτινοβόλο δόξα, το ηλιακό φως, τη θεία νοημοσύνη.

Η τρίτη ακτίνα διαβάζει το Σχέδιο που προέρχεται από τη συνεργασία δεύτερης και πρώτης και ταυτίζεται με αυτό. Γίνεται ένα με το Σκοπό. Είναι ο γιος του ένα και του δύο. Είναι το νέο στοιχείο, ο νεογέννητος και κατά συνέπεια είναι νεωτεριστής. Ενώ η δεύτερη ακτίνα δέχεται χωρίς να τροποποιεί, η τρίτη ερμηνεύει και δημιουργεί νέες μορφές. Εστιάζει στο μέλλον και είναι δημιουργική.

Αφού δεχτεί και κατανοήσει την ‘αγαπούσα θέληση’, η τρίτη όψη επεξεργάζεται το πρόγραμμα της εκτέλεσης. Εγκαινιάζει και προτείνει φάσεις, κύκλους, περιόδους και ρυθμούς. Υποστηρίζει και κατευθύνει τη δραστηριότητα ασταμάτητα, η οποία αποβαίνει υπό την κατεύθυνσή της, κανονική και  ρυθμική. Υπό την επίδραση της όλα σε μια ομάδα ή σε έναν όμιλο δονούνται και εκπορεύεται ο ήχος που επιδρά στο λεπτοφυές περιβάλλον.

Αν θέλει κάποιος να κατανοήσει ορθά την ΤΡΙΤΗ ΑΚΤΙΝΑ, δε θα πρέπει να παραμελήσει την εγγενή της σχέση με το ηλιακό φως. Είναι γιος και δημιουργός.

Σε ομαδικό επίπεδο υπό την προσταγή της τρίτης αρχίζει η ομάδα ή ο όμιλος να αναλαμβάνει συγκεκριμένο έργο υπηρεσίας, σε συγκεκριμένο χρόνο, με συγκεκριμένη διάρκεια και με κάποια λογική ημερομηνία αποπεράτωσης στο μέλλον. ΕΤΣΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΤΡΙΤΗ ΑΚΤΙΝΑ. Η δράση της είναι να συνδεθεί με το υπέρτατο φως που διευθύνει κάθε φυσική πορεία εξέλιξης. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο Υιός του Λόγου του συστήματος;

Σε ομαδικό σχηματισμό η τρίτη ακτίνα φαίνεται να διευθύνει όλη της ζωή, εξωτερική και εσωτερική του ομίλου. Είναι ο Ήλιος του και συγχρόνως ο ‘αστρονόμος που παρατηρεί τον ουρανό, τον ορίζοντα και τους μεσημβρινούς’ και με βάση αυτούς καθορίζει το σωστό χρόνο για δράση, προβλέπει και το αναγγέλλει στους αδελφούς του. Το έργο της είναι παρόμοιο με το φως το οποίο μελετά και διαπερνιέται από την ανώτερη Νοημοσύνη. Είναι ο καθρέφτης στον οποίο αντανακλάται ο ουρανός, όπως στο τηλεσκόπιο. Είναι αυτή που διατηρεί τη λέμβο της ομάδας σε ρότα. Από τη διαπερατότητά της εξαρτάται το κοινό όραμα, καθώς και η εσωτερική υγεία και η ακτινοβολία της ομάδας ή του ομίλου.

Η τρίτη ακτίνα συστήνει συνεπώς ένα πρίσμα, του οποίου είναι και δημιουργός και φύλακας. Η γεωμετρία του κρυστάλλου, του υιού του φωτός, διαχέει και αναλύει τη θέληση του ένα (που παραμένει μία) , αλλά αναλύεται σε επτά συστατικά.

Καμία άλλη ακτίνα δε γνωρίζει καλύτερα και δε διακρίνει εκείνες τις λεπτοφυείς αποχρώσεις του χρώματος και τις τονικές σχέσεις, οι οποίες έστω κι αν είναι διαχωρισμένες είναι ενωμένες. Η τρίτη ακτίνα προσλαμβάνει κάθε μία από τις επτά ακτίνες  και με τις δυο όψεις τους, τη θετική και την αρνητική και συνθέτει κάθε ακτίνα με την αντίθετη ποιότητα της, π.χ. 1-7, 2-6, 3-5. Αυτό κάνει την τρίτη ακτίνα να λειτουργεί ως ο ρυθμιστής των νοητικών διαδικασιών, που υπό τον έλεγχό της, συνεχώς επανασυνθέτουν ό,τι διαχωρίζουν . Η συνεχής αυτή κίνηση συνιστά την αρχή προέλευσης της δόνησης που συγκροτεί κάθε ζωή και κάθε μορφή.

Από την ΤΡΙΤΗ ΑΚΤΙΝΑ που είναι εξαιρετικά δημιουργική, αφού σχεδιάζει αυτό που η πρώτη επιθυμεί και η δεύτερη αγαπά και κατανοεί, προέρχεται το πρόγραμμα δράσης με μια σαφή δομή και  ρυθμό δια των οποίων το  έργο αποβαίνει σίγουρο, φωτεινό και ικανό να διαχυθεί στη συνείδηση.

Επειδή από την τρίτη απορρέουν οι τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, αν η τρίτη κατανοηθεί ορθά, οι υπόλοιπες θα προσληφθούν ως οι απαραίτητες και λογικές συνεπαγωγές της (έτσι θα δημιουργηθούν συνθήκες αληθινής  κατανόησης της κυανοτυπίας της ΤΡΙΑΔΑΣ και της ΕΠΤΑΔΑΣ).

Εξαιτίας της ακτινοβόλου λάμψης της η τρίτη  σε ομαδικό σχηματισμό λειτουργεί ως η χαρά της ομάδας ή του ομίλου. Διασφαλίζει την πρόοδο του ομαδικού έργου και δι` αυτής τα πάντα γίνονται πιο σαφή, πιο γρήγορα και πιο χαρούμενα, δηλώνει ο Έντζιο Σαβοϊνι στο βιβλίο του «Τhe group in star formation» του παλαιότερα Instituto Urusvati και τώρα The Planetary System και μας προβοκάρει.

 

   Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΕΙΡΙΟΥ

ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ  

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024 στις 20.00

πραγματοποιείται –2 φορές το μήνα– βράδυ Τετάρτης 

KΟΣΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΡΔΙΑΣ -ΣΕΙΡΙΟΣ

«Κάθε ζωή – μεγάλη ή μικρή – εξυπηρετεί τους δικούς της σκοπούς, αλλά υποτάσσεται στους μεγαλύτερους σκοπούς της Ύπαρξης στο σώμα της οποίας αποτελεί μέρος.»

Ποια είναι τα 7 κοσμικά κέντρα που απαρτίζουν την Οντότητα του «Ενός για τον οποίο τίποτε δεν μπορεί να λεχθεί»---υπόθεση

1) Κοσμικό κέντρο κεφαλής – Μεγάλη Άρκτος

2) Κοσμικό κέντρο Άζνα – Πολικός Αστέρας ή η Μικρή Άρκτος

3) Κοσμικό Κέντρο Λαιμού – Πλειάδες

4) Κοσμικό Κέντρο Καρδιάς – Ο Σείριος και το Ηλιακό μας Σύστημα

5) Κοσμικό ηλιακό πλέγμα – Μπέτελεγκεζ ή Ωρίωνας

6) Κοσμικό Ιερό Κέντρο – Άγνωστο

7) Κοσμική Βάση σπονδυλικής στήλης – Αστερισμός του Δράκοντα

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι υπεραστέρες βρίσκονται σε μια μάλλον συμπαγή περιοχή της ουράνιας σφαίρας, ξεκινώντας από την Μεγάλη Άρκτο και τον Πολικό στον ουράνιο βόρειο πόλο, με μια καμπύλωση ευδιάκριτη  προς τις Πλειάδες και τον Σείριο στον Αστερισμό του Μεγάλου Κυνός, μετά στον Μπετελγκέζ, στον Ωρίωνα, και  τελικά  σαν να παρατηρείται μια περιτύλιξη και πάλι γύρω από τον βόρειο ουράνιο πόλο στον Αστερισμό του Δράκοντα.  

Η συνολική διαδρομή  μοιάζει με ένα παραμορφωμένο σχήμα ΟΚΤΩ, έναν έλικα και αποτελεί μια ξεχωριστή, ευδιάκριτη μορφή σε μια μάλλον μικρή περιοχή που δεν ανευρίσκεται σε όλη την υπόλοιπη τεράστια ουράνια σφαίρα.  

Έτσι το περίγραμμα που ενώνει αυτά τα κέντρα σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί ως μια συνεκτική μονάδα. Αυτή η μονάδα αρχίζει (με την Μεγάλη Άρκτο ως κεφάλι) και τελειώνει (με τον Δράκοντα ως βάση της σπονδυλικής στήλης)  στις πολικές περιοχές του ουρανού, που προσδιορίζονται από τις μυθολογίες και τις θρησκείες σε όλο τον κόσμο ως ζωτικής σημασίας για την ένωση ή/και την επανένωση με την Θεότητα μετά από τον θάνατο.

Συγκεκριμένα, η Μεγάλη Άρκτος, ο Σείριος, και ο Ωρίωνας (που περιέχει τον Μπέλτεγκεζ) απαριθμούνται στην Αιγυπτιακή Βιβλίο των Νεκρών ως προορισμοί για τις απερχόμενες ή αποθανούσες ψυχές.

Είναι επίσης γνωστό ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι προσανατόλιζαν τους ναούς τους προς αυτούς τους υπεραστέρες και έδιναν μεγάλη αστρονομική και πνευματική σημασία σε αυτούς. Λόγω της μεταβαλλόμενης θέας του ουρανού που προκλήθηκε από την μετάπτωση των ισημεριών, τέτοιοι ναοί σε διάφορες χρονικές στιγμές προσανατολίζονταν προς  διάφορους αστερισμούς, όπως προς την Μεγάλη Άρκτο, τον Σείριο ή τον Δράκοντα.

Αυτές οι αστρονομικές οντότητες αναφέρονται συνεπώς τόσο ως κοσμικά κέντρα από το Θιβετανό όσο και ως κέντρα στα οποία οι αναχωρημένες ψυχές ταξιδεύουν για επανένωση με την Θεότητα και την αθάνατη ζωή από τους αρχαίους Αιγύπτιους.

Παρατηρώντας προσεκτικά τον ουράνιο θόλο, βλέπουμε ότι η Μεγάλη Άρκτος και ο Πολικός αστέρας βρίσκονται κοντά μεταξύ τους, ίσως αντικατοπτρίζοντας την εγγύτητα  κεφαλής και άζνα, όπως και στον άνθρωπο. Ο Σείριος και ο Μπετελγκέζ ή η καρδιά και το ηλιακό πλέγμα, βρίσκονται επίσης σε εγγύτητα, κάτι που θυμίζει την στενή τοποθέτηση και λειτουργία των δύο αυτών κέντρων στον μικρόκοσμο. Τέλος, ο Δράκοντας, η ουρά ή η βάση του κέντρου της σπονδυλικής στήλης, επιστρέφει στο σημείο προέλευσής του, το κεφάλι, γιατί ο Δράκων βρίσκει τη θέση του πολύ κοντά στην Μεγάλη Άρκτο.

Έρχεται έτσι στο νου μας το γνωστό μεταφυσικό σύμβολο του Ουροβόρου, το φίδι που καταπίνει την ουρά του, σύμβολο της αιωνιότητας και του απείρου, ο Ουροβόρος αποτελεί πράγματι  την πιο κατάλληλη απεικόνιση των κοσμικών κέντρων του «Ενός για τον Οποίο Τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί.»

Μελετώντας το ένδυμα αυτής της Μεγάλης Ζωής, εκτιμούμε περισσότερο την εσωτερική συνείδηση που εκδηλώνεται μέσω της εξωτερικής μορφής.

Αν και η πλήρης γνώση των κοσμικών κέντρων είναι δυνατή μετά την Έβδομη Μύηση, είναι στο χέρι μας να αναλογιστούμε το γεγονός ότι ο Σείριος χτυπά στην καρδιά /είναι η καρδιά του Κοσμικού Λόγου ή του «Ενός για τον οποίο δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα.»

 Επιλεκτική απόδοση με προσθήκες  από άρθρο «Ο Σείριος και τα Κοσμικά Κέντρα», Maurine Richmond, 2020